Aan het begin van de vergadering stak ze haar hand op. De gespreksleider zag het. “Linda?”
Linda knikte. Alle ogen waren op haar gericht. Ze keek onzeker naar de groep en kromp nog iets verder ineen. “Ik wil iets met jullie delen…” Grote onzekere ogen blikten naar Mark, die zuchtend zijn hoofd schudde.
Ze deed haar verhaal. Ze vertelde dat ze Mark gevraagd had om haar te helpen. Mark was eerst welwillend, maar toen hij zag wat er aan de hand was, was hij boos geworden en heeft zijn hulp ingetrokken. Eerst was ze blij met de toezegging van Mark om te helpen. Nu voelde ze zich miskend. Ze wil haar taak niet meer uitvoeren. Aan haar tranen kon iedereen zien hoe het haar raakte.
De sfeer van de vergadering veranderde. Linda kreeg alle begrip en aandacht terwijl men Mark links liet liggen. Zonder een woord te zeggen stond Mark op en verliet de vergadering. De paar leden die dat opmerkten, keken elkaar aan en lieten Mark zonder iets te zeggen gaan.
Een gelijkwaardige vergadering heeft als doel om afspraken te maken waar iedereen mee verder kan. Toen Mark de vergadering verliet, kon de vergadering niet meer aan haar doel voldoen. Mark kon niet meer meewerken aan een besluit. Er is duidelijk iets misgegaan. Maar wat precies?
Om een gedragen afspraak te maken moet iedereen kunnen zeggen wat hij/zij wil zeggen over het onderwerp. Dat kan alleen als iedereen zich veilig voelt. Niemand mag zich belemmerd voelen om zich uit te spreken. Linda had een akkefietje met Mark en kaartte haar gevoelens aan. De groep voelde medelijden met haar en verweet Mark zijn aandeel, zonder hem de gelegenheid te geven zich uit te spreken. Kennelijk speelde er bij Mark ook van alles, want zijn plafond was bereikt en hij verliet de vergadering.
Linda en Mark hadden, ruim voor de vergadering, moeten proberen hun conflict op te lossen. Eerst door het samen te proberen uit te praten. Als dat niet lukt, dan met iemand er bij. Als dat niet lukt, hadden ze de conflictbemiddeling kunnen inschakelen. Maar ze hadden moeten proberen om voor de eerstvolgende vergadering ofwel in speaking terms te zijn, of er voor kiezen niet naar de vergadering te komen. Hun akkefietje zou het groepsproces niet in de weg mogen zitten.
Nu zitten er in de vergadering dus twee kemphanen die voor een onveilige situatie in de groep zorgen. De groep zal eerst de veiligheid moeten herstellen. Daarvoor zijn er twee mogelijkheden. De eerste is om het conflict in de groep op te lossen, maar daar moet iedereen zich wel prettig bij voelen. De andere mogelijkheid is dat de twee kemphanen gevraagd wordt het conflict buiten de vergadering uit te werken en te vragen hun oordelen tijdens deze vergadering los te laten. Als dat niet lukt, dan is het verzoek om deze vergadering verder over te slaan,om het groepsproces niet in de weg te zitten, het laatste redmiddel.
Gelijkwaardigheid is een fantastische manier om opbouwend met elkaar om te gaan maar vraagt veel van de deelnemers als het gaat om persoonlijke ontwikkeling.
Linda voelt zich miskend. In het gevoel ‘miskend’ zit een verwijt naar een ander. Een oordeel naar Mark in dit geval. En een oordeel verbreekt de verbinding. Mark liep uit de vergadering weg. Ook dat is het gevolg van een oordeel. Misschien over Linda, misschien over de situatie of over de groep. Maar ook dat oordeel heeft de verbinding verbroken. Zowel Linda als Mark zullen aan de slag moeten met zichzelf om de oordelen los te laten, zodat ze daarna samen naar een oplossing kunnen werken die er voor zorgt dat ze beiden weer verder kunnen. En daarmee kan de groep ook weer verder.
0 reacties